1- فتح خرمشهر روشن و مشخص ساخت که گرچه دشمن می‌تواند به خاک ایران حمله کند و جنگ بزرگی را آغازکند ولی هیچگاه قادر نخواهد بود به اهداف جنگی که شروع کرده دسترسی پیدا کند و در نهایت این رزمندگان سلحشور اسلام هستند که زمان پایان جنگ را با بیرون کردن قوای دشمن از سرزمین‌های اشغالی و تعقیب متجاوز، تعیین خواهند کرد.
2- آزادی خرمشهر یکی از نتایج و دستاوردهای نپذیرفتن اشغال کشور توسط دشمن از سوی ملت ایران است. امام خمینی(ره) پس از آنکه صدام، رئیس رژیم بعثی عراق، درخواست آتش‌بس با حفظ حضور نیروهای ارتش عراق در سرزمین‌های اشغالی ایران را از طریق سازمان کنفرانس اسلامی، مطرح کرد، فرمودند: «تا یک سرباز دشمن در خاک ایران است و تا زمانی که ارتش بعثی عراق به آن سوی مرزهای بین‌المللی عقب‌نشینی نکند، آتش بسی برقرار نخواهد شد.» همچنین ایشان فرمودند: «اگر این جنگ 20 سال هم طول بکشد، ما، ایستاده‌ایم.» این سیاست حضرت امام خمینی(ره) باعث شد که ایران «راهبرد آزادسازی» سرزمین‌های اشغالی را در دستور کار قوای مسلح و رزمندگان خود قرار دهد و در نهایت هم به پیروزی برسد.
3- آنچه توانست ایران را به فتح خرمشهر برساند ترکیبی بود از:
الف- «اراده سیاسی» حضرت امام خمینی(ره) برای بیرون کردن دشمن و دفاع در برابر تجاوز.
ب- تعیین راهبرد «جنگ‌جنگ تا پیروزی»، به‌عنوان تنها راه برای جلوگیری از رسیدن دشمن به اهداف خود و موفقیت ایران در ناکام گذاشتن دشمن.
ج- ایجاد یک «قدرت نظامی» جدید و مناسب با استفاده از نیروهای داوطلب بسیجی و از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به‌منظور جلوگیری از توسعه پیشروی‌های دشمن و استفاده از آن برای بیرون راندن وی از سرزمین‌های اشغالی کشور.
اقدام بسیار بزرگ رهبر کبیر انقلاب اسلامی برای «تولید قدرت نظامی» جدید از درون توانایی‌های ملت ایران با استفاده از حضور مردم داوطلب برای دفاع از کشور، موجب ظهور توان رزمی جدیدی در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران شد، به‌طوری که این قدرت جدید توانست اولاً تا حد زیادی توازن قوا را به نفع ایران، ایجاد کند و ثانیاً قدرت ارتش را بازسازی کرده و تا حد زیادی توانایی‌های آن را علیه دشمن به کار گیرد.
د- استفاده از تمامی ظرفیت ارتش و قوای مسلح جمهوری اسلامی و بازسازی روحی و سازمانی آنها، به‌گونه‌ای که تمام تجهیزات و تسلیحات موجود در کشور با تدبیری شایسته و مشترک از طریق همدلی و همفکری سپاه و ارتش در طرح‌ریزی عملیات‌های گوناگون علیه قوای متجاوز دشمن به کار گرفته شد.
4- فتح خرمشهر نمایان ساخت که ایران در هر جنگی، با تاکتیک و ابتکار عمل جدیدی با دشمن مواجه می‌شود. شیوه جنگیدن رزمندگان اسلام، به‌گونه‌ای است که دشمن نمی‌تواند از قبل، زمان و مکان درگیری را حدس زده و به تاکتیکی که ایران قرار است از آن استفاده کند، پی ببرد. یکی از عوامل برترساز توان رزمی قوای ایران بر دشمن در عملیات بیت‌المقدس، استفاده از تاکتیک عبور از رودخانه کارون بود.
دشمن به‌صورت کلاسیک و با آموزه‌هایی که فرماندهان وی آموخته بودند، احساس می‌کرد که برای حمله به دشت وسیع بین اهواز و خرمشهر، نیاز به استفاده از خطوط مواصلاتی مناسب است تا بتوان عمده قوا را از طریق آن وارد صحنه نبرد کرد؛ بنابراین ارتش بعثی تمام توجه خود را به مستحکم کردن جبهه مقابل اهواز، معطوف داشته بود و 2 لشکر مانوری قوی خود، یعنی لشکرهای 5 و 6 زرهی و مکانیزه را در منطقه جُفیر و پادگان حمید و روی جاده اهواز- خرمشهر، آرایش داده بود و مطمئن شده بود که حمله قوای اسلام به مواضع دشمن، از این طریق خواهد بود.
دشمن همچنین در اطراف شهر خرمشهر چندین رده پدافندی احداث کرده بود و برای مقابله با عملیات احتمالی هلی بُرن، نیز چاره اندیشی کرده بود و هر زمین مناسب برای فرود بالگردهای رزمی را با کمک تیرآهن‌های عمودی پوشانده بود. ولی رزمندگان اسلام از تاکتیکی غیرقابل باور برای فرماندهان دشمن، در طرح‌ریزی عملیات بیت‌المقدس استفاده کردند.
آنها با شناسایی دقیق و فرستادن نیروهای اطلاعات عملیاتی به درون و عمق مواضع دشمن، نقاط ضعف آرایش دشمن و استعداد او را برآورد کرده و در طرح عملیاتی خود، حمله به قلب خطوط مواصلاتی و تدارکاتی دشمن را در دستور کار خود قرار دادند و بر این اساس عمده قوای خود را از رودخانه کارون عبور داده و در نهایت به «نقطه کانونی» دشمن یورش بردند و توانستند قوای زرهی و مکانیزه دشمن را با استفاده از چنین تاکتیکی، ضربه فنی کرده و خرمشهر را درست از مسیری که دشمن دست به اشغال آن زده بود، یعنی از مرز شلمچه و از جبهه غربی شهر، به تصرف خود درآوردند.
لازم به ذکر است که تاکتیک به کار رفته در هریک از نبردهای «ثامن‌الائمه»، «طریق‌القدس»، «فتح‌المبین» و «بیت‌المقدس» با هم متفاوت بوده و هرکدام از جایگاه خاصی در راهبرد عملیاتی رزمندگان اسلام برخوردارند.
5- آزادی خرمشهر بیانگر همدلی و همکاری ارتش و سپاه و حضور گسترده نیروهای داوطلب بسیجی و استفاده از توان عظیم رزمندگان جهاد‌سازندگی است.
این عملیات مشخص ساخت که برای پیروزی، راهی جز چنگ‌زدن به ریسمان الهی و «همه با هم بودن» نیست؛ عمل به آیه «وَاِعتَصِموُا بِحَبلِ‌الله جَمیعاً وَلا تَفَرَّقوُا» و نیز اقدام براساس آیه «وَ اَعِدّوُا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّه وَ مِن رِباطِ الخَیل» رمز اصلی پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات بیت‌المقدس است.
6- با فتح خرمشهر، ایران نه‌تنها توانست ارتش بعثی صدام را از خاک خود بیرون کند، بلکه موفق شد یک بار دیگر در کنار اروندرود، حضور یافته و دشمن را که می‌خواست با تسلط بر این رودخانه خروشان، نام آن را به شط‌العرب تبدیل کند و خوزستان را عربستان بخواند و انقلاب اسلامی را از پای درآورد، به‌گونه‌ای ناکام سازد که صدام پس از آزادسازی خرمشهر احساس کرد که لبه تیز جنگ، آن‌گونه به سوی رژیم بعثی برگشته که حال بایستی بیش از آنچه به پیروزی در جنگ فکر کند، به چاره‌اندیشی برای حفظ حکومت خود بپردازد.
بنابراین عملیات بیت‌المقدس یکی از مهم‌ترین نقاط عطف تاریخ جنگ تحمیلی است که توانست بزرگ‌ترین حادثه تاریخ معاصر کشور را رقم بزند و صدام را که از سوی قدرت‌های بزرگ آن روز و به‌خصوص برخی از کشورهای پولدار نفتی به‌عنوان سردار قادسیه، حمایت می‌شد از پای درآورد و کام ایرانیان را تا ابد شیرین کند؛ ایرانیانی که به خوبی دریافتند که یاری آنها از دین اسلام، موجب شد تا «خداوند خرمشهر را آزاد نماید» و قدرت خود را یک بار دیگر به نمایش بگذارد و هویت ملت ایران را به منصه ظهور رساند.
